Ερωτικό β΄
Ένα φεγγάρι, δίσκος λαμπρός, υψώθηκε.
Κάτω απ’ το φως του εγώ αγρυπνώ.
Σε σκέφτομαι.
Με το γέλιο που λάτρεψα,
Το γλυκό το χαμόγελο, ζωγραφίζεις τη σκέψη μου.
Πόσο οδυνηρή η απουσία σου,
Πόσο βαθιά η ανάγκη!
Και οι μέρες δεν περνάνε με τίποτα.
Απλώνω τα χέρια πασχίζοντας
Να διαγράψω του κορμιού σου τα όρια.
Άδεια αγκαλιά κι η μνήμη ένα βάσανο.
Σ’ αγαπώ κι είναι ήδη ξημέρωμα.