Ερωτικό β΄

Ένα φεγγάρι, δίσκος λαμπρός, υψώθηκε.

Κάτω απ’ το φως του εγώ αγρυπνώ.

Σε σκέφτομαι.

Με το γέλιο που λάτρεψα,

Το γλυκό το χαμόγελο, ζωγραφίζεις τη σκέψη μου.

Πόσο οδυνηρή η απουσία σου,

Πόσο βαθιά η ανάγκη!

Και οι μέρες δεν περνάνε με τίποτα.

Απλώνω τα χέρια πασχίζοντας

Να διαγράψω του κορμιού σου τα όρια.

Άδεια αγκαλιά κι η μνήμη ένα βάσανο.

Σ’ αγαπώ κι είναι ήδη ξημέρωμα.